سیما غفارزاده – ونکوور
شنبهٔ گذشته، ۲۹ آوریل ۲۰۱۷، جلسهٔ پرسش و پاسخی با حضور مجموع ۱۱ کاندیدا از سه حزب بی‌سی گرین (سبز)، بی‌سی لیبرال و بی‌سی ان‌دی‌پی از حوزه‌های کوکئیتلام–برک‌مانتین، کوکئیتلام–ملاردویل، پورت مودی–کوکئیتلام و پورت کوکئیتلام به دعوت کانون همکاری‌های اجتماعی ایرانیان (Civic IC)، در کتابخانهٔ مرکزی شهر کوکئیتلام برگزار شد.
در این جلسه از حزب سبز بی‌سی، اییَن ساتر (Ian Soutar) از حوزهٔ کوکئیتلام–برک‌مانتین، نیکُلا اسپرلینگ (Nicola Spurling) از حوزهٔ کوکئیتلام–ملاردویل و جیسن هنلی (Jason Hanley) از حوزهٔ پورت کوکئیتلام شرکت داشتند ولی دان بارثل (Don Barthel) از حوزهٔ پورت مودی–کوکئیتلام غایب بود. از حزب بی‌سی لیبرال، جُون آیزکْز (Joan Isaacs) از حوزهٔ کوکئیتلام–برک‌مانتین، استیو کیم (Steve Kim) از حوزهٔ کوکئیتلام–ملاردویل، لیندا ریمر (Linda Reimer) از حوزهٔ پورت مودی–کوکئیتلام، سوزان چمبرز (Susan Chambers) از حوزهٔ پورت کوکئیتلام شرکت داشتند. و نهایتاً از حزب دموکرات نوین بی‌سی، جودی ویکنز (Jodie Wickens) از حوزهٔ کوکئیتلام–برک‌مانتین، سلینا رابینسون (Selina Robinson) از حوزهٔ کوکئیتلام–ملاردویل، ریک گلومک (Rick Glumac) از حوزهٔ پورت مودی–کوکئیتلام و مایک فارنْوُرث (Mike Farnworth) از حوزهٔ پورت کوکئیتلام شرکت داشتند. پنل جلسه متشکل از سه نفر، ماندانا ملک، علی طوطیان و اردلان حمیدی بود و اجرای برنامه را نیز الناز بُندار به‌عهده داشت.
پس از آنکه کاندیداها هر یک به کوتاهی خود را معرفی کردند، در نیمهٔ اول برنامه سؤالاتی عمومی در زمینهٔ ارزیابی و تأیید مدارک تحصیلی مهاجران متخصص، مالیات و برنامهٔ اقتصادی، تعیین دستمزد حداقل و تأثیر آن روی کسب‌وکارهای کوچک و کمبود خانه‌های استیجاری مطرح شد که کاندیداهای هر سه حزب به این سؤالات پاسخ دادند. از آنجا که در شمارهٔ قبل جلسهٔ پرسش و پاسخ کاندیداها در نورث شور به‌طور مشروح گزارش داده شد و سؤالات عمومی مذکور در آن جلسه نیز طرح و پاسخ داده شده بود که با توجه به پلتفرم احزاب، این سؤالات در جلسهٔ کوکئیتلام نیز پاسخ‌هایی مشابه داشت، به این بخش از پرسش و پاسخ‌ها نمی‌پردازیم.
پس از تنفس و در نیمهٔ دوم، سؤالات شرکت‌کنندگان در جلسه، که بعضاً به‌دلیل تشابه و نزدیکی سؤالات با هم ترکیب شده بودند، مطرح شد. با توجه به خاص‌تر بودنِ این سؤالات، اما در عین حال محدودیت جا به‌دلیل حجم زیاد مطالب مربوط به انتخابات در این شماره – که آخرین شمارهٔ پیش از انتخابات است، سعی کرده‌ایم مختصراً این بخش از جلسه را پوشش بدهیم.
سؤال اول: «برنامهٔ شما برای آوردن منابع مالی تحصیلات، آموزش و خدمات به سطحی قابل قبول و پایدار، خصوصاً در ترای-سیتیز، چیست؟»
لیندا ریمر به‌نمایندگی از طرف حزب بی‌سی لیبرال پاسخ داد: «از نظر من مسئلهٔ آموزش بسیار بنیادی و مهم است. ما ۷۵۰ میلیون دلار منابع مالی در طیِ سه سال آینده برای آن در نظر گرفته‌ایم. و یکی از قول‌های ما در برنامهٔ انتخاباتی‌مان مرور و تجدید نظر روی این موضوع و فرمول‌های آن بوده است.» وی سپس ضمن برشمردن تعدادی از پروژه‌های ساختمان مدارسی که در دست طرح و اجرا یا بازسازی است و مدرسهٔ متوسطه‌ای که اخیراً خود در منطقهٔ ترا-سیتیز افتتاح کرده است، ادامه داد: «و دولت ما همچنان آموزش و پرورش را در الویت قرار خواهد داد.»
جودی ویکنز به‌نمایندگی از طرف حزب بی‌سی ان‌دی‌پی پاسخ داد: «آموزش و پروش ما تحت مدیریت دولت کریستی کلارک، از نظر تأمین منابع مالی به‌ازای هر فرد، از بهترین در سطح کشور به یکی مانده به بدترین سقوط کرده است. و منطقهٔ آموزشی ۴۳ (که ما باشیم)، یکی مانده به بدترین در سطح استان است. بنابراین می‌توانیم نتیجه بگیریم که وضعیت دانش‌آموزان در کوکئیتلام به‌لحاظ منابع مالی یکی از بدترین‌هاست در کل کشور و من فکر می‌کنم این اساساً اشتباه است. وقتی به سهم منابع مالی مدارس از بودجهٔ کل استان نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که هر سال همین‌طور کاهش یافته است و این به‌سادگی به‌معنای آن است که آموزش و پرورش برای این دولت الویت نیست. از زمان به‌قدرت رسیدن کریستی کلارک، مجموعاً ۲۵۰ مدرسه تعطیل شده است. شورای مشورتی والدین (PAC) برای آن است که والدین در ادارهٔ مدارس نقش داشته باشند و مدافع حقوق فرزندانشان باشند، اما الان می‌بینیم که پَک‌ها پول جمع می‌کند تا ابتدایی‌ترین لوازم توی کلاس‌ها خریداری شود. بچه‌های ما لایق بهتر از این‌اند. دولت ان‌دی‌پی این را تغییر خواهد داد و مجدداً آموزش و پرورش را در الویت قرار خواهد داد.»
سلینا رابینسون افزود: «و البته اگر می‌بینید که بی‌سی لیبرال الان برای آموزش و پرورش بودجه تعیین کرده است، برای آن است که دادگاه عالی کانادا به ایشان دستور داده است که باید این کار را بکند. پانزده سال تمام کریستی کلارک پول‌های کلان صرف وکلا کرده است ولی به این مهم نپرداخته است، اما به‌محض صدور رأی دادگاه، در عرض ۲۰ دقیقه نگاه آنها به موضوع عوض شده و به فکر تأمین منبع مالی برای آموزش و پرورش افتاده‌اند.»
نیکلا اسپرلینگ به‌نمایندگی از طرف حزب بی‌سی گرین پاسخ داد: «آموزش و پرورش تحت حاکمیت دولت بی‌سی لیبرال همواره از نظر تأمین منابع مالی در مضیقه بوده است. آنچه حزب سبز در صورت روی‌کارآمدن خواهد کرد این است که، ما برای بچه‌های زیر سه سال مهدکودک رایگان و برای بچه‌های سه تا پنج سال پیش‌دبستانی رایگان در نظر خواهیم گرفت. ما روی آموزش مراقبت از کودکان و تربیت مربی مهد کودک سرمایه‌گذاری کلانی خواهیم کرد؛ با شروع از ۴۹۵ میلیون دلار تا ۱٫۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۱. ما منابع مالی مدارس را افزایش خواهیم داد، با شروع از ۲۲۰ میلیون دلار تا ۴٫۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۱. ما طی سه سال ۱۴۰ میلیون دلار به تربیت معلم اختصاص خواهیم داد… و نهایتاً ما با مدیریت مناطق شهری مانند همین‌جا، کوکئیتلام، در ارتباط خواهم بود تا اطمینان یابیم که این منابع مالی به‌طور صحیح به جایی که باید اختصاص یافته و صرف شود.»
جیسن هنلی در پاسخ به یکی از حضار در جلسه که پرسید، شما چگونه و چطور اعداد خوانده‌شده را تأمین خواهید کرد، گفت: «شما می‌توانید برنامهٔ انتخاباتی ۹۷ صفحه‌ای ما را از وب‌سایتمان دانلود کنید و بخوانید. ریز تمام این‌ها آنجا هست و به شما بگویم که ما یکی از ساده‌ترین برنامه‌ها را به‌لحاظ قابل‌درک بودن داریم و جداول مالی ما توسط اقتصاددانان برجسته تهیه و تنظیم شده است و من به شما قول می‌دهم که ما توان مالی برای اعداد و ارقام ذکرشده در دورهٔ چهارساله را داریم.»
سؤال دوم: «یکی از نگرانی‌های جامعهٔ ایرانی و چینی ترای-سیتیز دربارهٔ جوانانشان کمبود میزان فعالیت آن‌هاست و اینکه به‌دلیل عدم وجود امکانات در این منطقه، نسل جوان برای فعالیت‌ها و برنامه‌های تفریحی و آموزشی اغلب به داون‌تاون ونکوور کشیده می‌شوند. برنامهٔ شما برای جذب نسل جوان برای صرف وقتشان در همین منطقهٔ ترای-سیتیز چیست؟»
سلینا رابینسون به‌نمایندگی از طرف حزب بی‌سی ان‌دی‌پی پاسخ داد: «یکی از جنبه‌های مثبت تأمین منابع مالی کافی برای مدارس، علاوه بر خستگی کمتر معلمان، آن است که بچه‌ها بتوانند از امکانات خودِ مدرسه استفاده و در فعالیت‌های ورزشی و برنامه‌های طراحی‌شده برای ساعات بعد از مدرسه شرکت کنند. در یک دهه و نیم گذشته، معلمان خیلی خسته‌تر از آن بوده‌اند که بتوانند فوق برنامه‌های پس از ساعات مدرسه را هم طراحی و اجرا کنند. بی‌سی ان‌دی‌پی همچنین برای ساخت مراکز اجتماعی و تفریحی (Rec Centre) برای جوانان و سالمندان منابع مالی درنظر گرفته است؛ این مراکز جاهایی‌اند که مردم را دورِ هم و یک جا جمع می‌کنند و موجب ارتباطات اجتماعی بیشتر بین مردم می‌شوند.
موضوع دیگر، حمل‌ونقل عمومی و خط متروست که ما معتقدیم بایستی هر چه بیشتر گسترش یابد؛ مطالعات نشان می‌دهد که وقتی شما از وسایل نقلیهٔ عمومی استفاده می‌کنید، از نظر بدنی در وضعیت بهتری هستید، چون بیشتر راه می‌روید، راه‌رفتن مابین تعویض خطوط جزو طبیعتِ این نوع از سفر شهری است.» رابینسون در ادامه و در رابطه با موضوع تمرکز جوانان روی فعالیت‌های داون‌تاون ونکوور، اضافه کرد: «بله، من خودم این را در ارتباط با بچه‌هایم تجربه کرده‌ام، مسئله این است که اگر سیستم خط ترن هوایی هرچه گسترده‌تر شود و ساعات بیشتری بعد از نیمه‌شب را پوشش بدهد، تا حد زیادی این مشکل را حل می‌کند و همچنین من معتقدم با بیشترکردنِ خطوط و ایستگاه‌های این سیستم، و ایجاد فضای زنده در شب (night life) برای جوانان در اینجا، می‌توانیم جوانانمان را دوروبر و نزدیک خودمان نگه داریم.»
اییَن ساتر به‌نمایندگی از طرف حزب سبز بی‌سی پاسخ داد: «کاملاً درست است که ما باید روی سیستم حمل و نقل عمومی بیشتر کار و سرمایه‌گذاری کنیم به‌طوری‌که مردم بتوانند از وقت خود به‌طور مؤثر استفاده کنند. اما در رابطه با جوانان که من خودم را یکی از آنها می‌دانم، معتقدم که باید برنامه‌ها و فعالیت‌های محلی و منطقه‌ای بیشتر بشود تا جوانان برای رفتن به داون‌تاون به‌منظور تفریح، وقت زیادی را در اسکای‌ترین تلف نکنند. دوست دارم روزی برسد که من بتوانم بگویم شب می‌خواهم بروم به داون‌تاون کوکئیتلام تا اینکه به داون‌تاون سه شهر آن‌طرف‌تر.»
نیکلا اسپرلینگ اضافه کرد: «و اینکه در ارتباط با سلامت و رفاه، ما قرارست ۳۵ میلیون دلار به آموزش در زمینهٔ فعالیت‌های ورزشی و تغذیه اختصاص بدهیم.»
سوزان چمبرز به‌نمایندگی از طرف حزب بی‌سی لیبرال پاسخ داد: «بی‌سی لیبرال خط متروی اِوِرگرین را به اینجا آورد به‌طوری‌که همگان بتوانند در مناسبت‌های جوامع مختلف مانند رژهٔ سال نوی چینی‌ها و نوروز شرکت کنند. پس می‌بینید که ما به ارتباط‌دادن میان جوامع و فرهنگ‌های گوناگون متعهدیم. آخرین قطار ساعت ۱ بعد از نیمه‌شب ونکوور را ترک می‌کند، پس اگر جوانان ما دیروقت در داون‌تاون‌اند، می‌توانند بپرند سوار قطار بشوند و برگردند خانه. اگر بعد از ساعت ۱ است، تاکسی بگیرند و برگردند.
خب، حالا که مشکل حمل و نقل حل شد، اجازه بدهید دربارهٔ آنچه که ممکن است به‌لحاظ هنری و فرهنگی در اینجا، ترای-سیتیز، جاذبه ایجاد کند، صحبت کنیم؛ ما ۳۰۰ هزار دلار گرنت برای سازمان‌های چندفرهنگی غیرانتفاعی در سطح استان درنظر گرفته‌ایم. افزون بر آن، بی‌سی لیبرال ۵ میلیون دلار در سال برای gaming program درنظر گرفته است، و در کل ۱۴۰ میلیون دلار برای حمایت از سازمان‌های غیرانتفاعی. بی‌سی لیبرال استراتژی بازاریابی بین‌المللی، کمپین تبلیغات هدف‌دار و اَپ‌های جدیدی را توسعه خواهد داد تا هر چه بیشتر به بیزینس‌های این منطقه رونق ببخشد.»
لیندا ریمر افزود: «همچنین ما معادل بودجه‌ای را که دولت فدرال برای فاز اول و دوم پروژهٔ پیشنهادی شهردار ونکوور – ۲٫۲ میلیارد دلار برای سیستم حمل و نقل عمومی جدید در ونکوور و سوری – لحاظ کرده است، در نظر گرفته‌ایم. و همچنین ما یک میلیون دلار برای taxi app در نظر گرفته‌ایم که اگر دوباره انتخاب بشویم تا کریسمس ۲۰۱۷ به اجرا درخواهد آمد.»
سؤال سوم: «برنامهٔ شما در مورد احتمال گنجاندن آموزش زبان فارسی به‌عنوان زبان موروثی – با توجه به موجود بودنِ کتاب‌های درسی آن و جمعیت فارسی‌زبان ترای-سیتیز که افغان‌ها را نیز شامل می‌شود – در مدارس این منطقه چیست؟»
جیسن هنلی به‌نمایندگی از طرف حزب بی‌سی گرین پاسخ داد: «فکر می‌کنم ما همه روی این توافق داریم که آموزش و پرورش سرمایه‌گذاری بیشتری نیاز دارد. و البته می‌دانیم که مدارس در سوری پنجابی نیز درس می‌دهند یا در ریچموند، مندرین و کانتونی هم درس می‌هند. من فکر می‌کنم زبان اهمیت ویژه‌ای در معرفی فرهنگ‌های مختلف به جامعه دارد و دارای عناصری فرهنگی‌ست که کمک می‌کند بچه‌ها در مورد ارزش‌های چندفرهنگی و تاریخ بیاموزند. برنامه‌های چهارشنبه‌سوری و سال نوی ایرانی تعداد بسیار زیادی از مردم را از فرهنگ‌های دیگر به اینجا کشاند و این نشان می‌دهد که مردم مشتاق یادگیری و آشنایی با فرهنگ‌های دیگرند و ما بایستی بیشتر به این موضوع بپردازیم و روی آن سرمایه‌گذاری کنیم.»
اییَن ساتر افزود: «البته علاوه بر تمام فرهنگ‌ها و زبان‌هایی مانند فارسی، کره‌ای و مندرین که در این منطقه تکلم می‌شود و بسیار پیش از همهٔ این‌ها، ما فرهنگ و زبان اقوام اولیه را داشته و داریم که باید به آن پرداخته شود و مطمئنم که جامعهٔ ایرانی و دیگر جوامع هم که زبانشان جزو اقلیت‌هاست، دوست داشته باشند که این فرهنگ و زبان موروثی در کانادا را حفظ کنیم و بیشتر به آن بها بدهیم.»
جُون آیزکز به‌نمایندگی از طرف حزب بی‌سی لیبرال پاسخ داد: «ممنون برای چنین سؤال خوبی. بله، ما در جامعه‌ای چندفرهنگی زندگی می‌کنیم و همین حالا هم جلوه‌های آن را در مدارس شاهدیم. در مدارس ترای-سیتیز، تعداد قابل توجهی دانش‌آموز ایرانی است که برخی از آنها مهاجر نسل دوم و حتی سوم محسوب می‌شوند و طبیعتاً والدین نگران‌اند که ارتباط فرزندانشان با میراث فرهنگی‌شان از هم گسیخته شود و من فکر می‌کنم حفظ آن بسیار مهم است حالا چه زبان، چه رسوم. من کتاب‌های درسی فارسی‌ای را که شما تهیه کرده‌اید دیدم و کارتان را تحسین می‌کنم. من فکر می‌کنم که تدریس زبان فارسی مهم است و من می‌توانم این موضوع را با منطقهٔ آموزشی‌مان طرح کنم تا ببینیم چگونه می‌شود با اختصاص گرنت، این طرح را اجرایی کرد.»
استیو کیم اضافه کرد: «من خودم شخصاً این را تجربه کرده‌ام، چرا که والدینم در دههٔ ۶۰ و ۷۰ آمدند اینجا و همیشه مشغول کسب‌وکارشان بودند تا ما را تأمین کنند، بنابراین من زبان کره‌ای را از تلویزیون یاد گرفتم ولی وقتی در کره زبان باز کردم حرف بزنم، به من گفتند، تو کره‌ای نیستی! بنابراین من اهمیت این موضوع را خوب درک می‌کنم و به‌همراه جُون، برای به اجرادرآوردن این طرح تلاش خواهم کرد.»
مایک فارنْوُرث به‌نمایندگی از طرف حزب بی‌سی ان‌دی‌پی پاسخ داد: «مسئلهٔ زبان و فرهنگ سال‌‌هاست که به‌عنوان موضوعی مهم مطرح است. همان‌طوری‌که هم‌اکنون زبان‌های پنجابی، کانتونی، مندرین، آلمانی و فرانسه – که دیگر زبانِ رسمی کشور – جزو برنامه‌های درسی مدارس است. امکان یادگیری یک زبان دیگر، همیشه برای بچه‌ها خوب است و امتیازی محسوب می‌شود. ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که به‌لحاظ ارتباطات بدون مرز است و دانستن یک زبان دیگر، محدودهٔ دید انسان را وسیع‌تر می‌کند. اینکه من از کانادا هستم، از نظر زبانی مزیتی محسوب نمی‌شود چون زبان دومی بلد نیستم. من فکر می‌کنم پرداختن به زبان دوم در مدارس بسیار مهم است و آن زبان نباید تنها امکانی برای یادگیری توسط فرزندان والدینی که به آن زبان صحبت می‌کنند باشد، به‌طور مثال آموزش زبان فارسی نباید فقط برای والدین ایرانی مهم باشد و همه بایستی از این امکان استفاده کنند تا فرزندانشان تعداد هر چه بیشتری زبان بیاموزند و دانش و فرهنگ را در بریتیش کلمبیا غنا ببخشند.»
جودی ویکنز افزود: «با تأکید بر اهمیت آموزش زبان‌های دیگر در مدارس، باید توجه کرد که افزودن این برنامه‌های درسی در مدارس در درجهٔ اول نیازمند منابع مالی و فضای کافی است. بنابراین برای اجرایی‌کردن این طرح، ما دولتی نیاز داریم که روی مدارس عمومی سرمایه‌گذاری کند. ما در بی‌سی ان‌دی‌پی معتقدیم که زبان فارسی، زبانی مهم در مدارس ماست و من به شخصه بسیار علاقه‌مندم آن را یاد بگیرم و دارم سعی‌ام را می‌کنم. ما پتیشنی داریم برای افزودن زبان فارسی در مدارس. با شما و برای شما.»
سؤال چهارم در رابطه با «راهکار احزاب برای حلِ مشکل لیست انتظار طولانی پزشکان متخصص» بود که با توجه به اینکه موضوع مذکور در قالب سؤالات عمومی مرتبط با خدمات درمانی و بهداشتی بحث شده و در گزارشات قبلی آمده است، و البته مجدداً به‌دلیل کمبود جا، از پرداختن به پاسخ‌ها به این سؤال معذوریم. امید که گزارشات، گفت‌وگوها، مقالات و مطالب مختلف ارائه‌شده خصوصاً در سه شمارهٔ اخیر رسانهٔ همیاری توانسته باشد به شما در شناختن دیدگاه احزاب این استان و کاندیدای منطقه‌تان کمک کرده باشد تا با آگاهی هر چه بیشتر از آنچه هر یک از این احزاب برای ارائه به شما و نیازهایتان دارند، به پای صندوق‌های رأی بروید و از حق شهروندی خود استفاده کنید تا در تعیین دولتی که چهار سال دیگر زمام امور را در استان ما به‌دست خواهد گرفت، سهیم باشید.
